Dette er ein roman om mellom anna tid og tap. Det handlar om notida saman med den gamle mora og ei tenkt framtid utan henne. Det handlar om notida utan venen Jacques Derrida og likevel med han. Teksten rører seg mellom filosofiske refleksjonar rundt døden, litteraturtårnet til Montaigne, kvardagsliv med forunderlege innslag, venskap, minne, draumar - og ein sengebotn som familien har hatt i alle år. Først no får forteljaren vite at mora kjøpte denne sengbotnen av Walter Benjamin i 1932.
